---

De Lousal-mijn en het respectieve mijnbouwdorp bevinden zich in de parochie Azinheira dos Barros en São Mamede do Sádão, gemeente Grândola.



Hoewel de regio al sinds het kopertijdperk wordt bevolkt, zoals blijkt uit de megalithische monumenten en het Castelo Velho do Lousal, begint de moderne verkenning van de mijn aan het einde van de 19e eeuw.



In de jaren '40 leidde de overname van "Mines et Industrie" en "Minas da Caveira" door Antoine Velge, voorzitter van SAPEC de Setúbal, een bedrijf dat kunstmest vervaardigt, tot een toename van het mijnbouwwerk.



Het is in de jaren 50, onder leiding van Frédéric Velge en Günter Strauss, dat deze pyrietmijn een van de modernste van Portugal zal worden.



Met de crisis in de industriële zwavelproductie, als gevolg van de vrije onttrekking van zwavel aan olieplatforms in de jaren tachtig, worden achtereenvolgens mijnen in de pyrietgordel gesloten. In 1988 werd de winning in Lousal gesloten.



Met de sluiting van de mijn begon het dorp in verval te raken totdat begin jaren negentig de gemeente Grândola en de Frédéric Velge Foundation een programma begonnen om Lousal nieuw leven in te blazen (RELOUSAL). Het programma is gebaseerd op het creëren van een nieuwe territoriale specialisatie op basis van cultureel toerisme, met versterking van de mijnidentiteit, met name het Museu Mineiro do Lousal en Centro Ciência Viva do Lousal.

---