---

Vertrekkend vanuit het centrum van Maceió is het ongeveer 30 minuten met de auto. De reis brengt je naar het kleine district Riacho Doce, aan de noordkust van Maceió, een ideale omgeving voor diegenen die niet veel tijd hebben om te reizen, maar een weekendje vrije tijd - en rust - niet opgeven aan de rand van de hoofdstad.



Met zijn duizelingwekkende groen vormen de wateren van de Riacho Doce-zee een decor dat, zo mooi, diende als decor en titel voor de romantiek die werd geleefd door visser Nô en buitenlander Edna, de personages van het werk Riacho doce, door de Paraibaanse schrijver José Lins do Rego (1901-1957).



Maar de symbiose in Riacho Doce komt zelfs tot uiting in de unie tussen vissers en boleiras. Mannen gaan naar de zee, terwijl vrouwen om de beurt tapioca, beijus, kindervoeten, maniok en maïskoekjes produceren. Wandelen door de smalle straatjes van de buurt is in zekere zin "genieten", op geur, van een oneindigheid aan lekkernijen. En als je toestemming vraagt, gaan de deuren van de bakkers binnenkort open. In de achtertuinen staan ​​de meelhuizen, scenario's die de vindingrijkheid van de eenvoudige mensen demonstreren: machines om de maniok te malen, de oven om de taarten te bakken. Het is indrukwekkend om de vaardigheid te zien van de handen die de kokosnoot schrapen; vrouwen die geen last lijken te hebben van de warmte van de oven bij het eruit halen van de “gebakken goederen”; kindervoeten, gewikkeld in bananenbladeren, ‘cadeautjes’ om te eten.

---