---

Oprichtingsdatum: 1 januari 1539

Naam van de oprichter (s): Ten tijde van de verovering werd de regio bezocht door verschillende veroveraars, zoals Diego de Tapia in 1535, Pedro de Añasco, Juan de Ampudía in 1535, Pedro de Puelles in 1536 en Lorenzo de Aldana in het jaar vanaf 1539.

Hoewel men geloofde dat het afkomstig was van de Quillacingas, onderzoekers en ijverig over deze onderwerpen, verduidelijken ze dat het afkomstig is van de weilanden, in landen die deel uitmaakten van het stroomgebied van de Mayo, Juanambú en Guáitara. Los Pastos bezette het gebied dat zich van zuid naar noord uitstrekte van La Tuza (San Gabriel) in de Republiek Ecuador tot Ancuya in Colombia.

Huidige stedelijke structuur

De eerste kolonisten, de Protopastos, bewoonden het gebied van de inter-Andes-steeg op het plateau van Túquerres en Ipiales in de Republiek Colombia en de provincie Carchi in Ecuador, ongeveer 1000 jaar geleden, volgens experts en dat in het quartaire tijdperk werd gedekt door een grote lagune.

Het Inca-rijk vond in zijn expansionistische ijver, niet alleen naar Chili, maar ook naar het noorden, een natuurlijk fort, versterkt door de oorlogszuchtigheid van zijn inwoners op de Rumichaca-brug, rond 1480, en daarom naar de Pastos vanuit het Ecuadoraanse noorden domineerden ze hen, maar dat konden ze nooit met de inboorlingen van de regio.

Ipiales leefde sinds onkenbare tijden als een inheemse bevolking in het bovenste gebied van Puenes en Alto de las Cruces, gedomineerd door Piales en later Ypiales, een groep van met stro bedekte bahareque-hutten in een aantal van niet minder dan honderd.

In 1538, kort na de verovering, vielen deze landen onder de jurisdictie van het bisdom Cuzco en de pastorie van de markies Francisco Pizarro in de provincies Quito en Quillacinga.

In 1591, ID van de PARDO - Felipe Segundo, werden de reservaten gecreëerd, met als doel de inheemse beroepsbevolking te behouden, maar zonder het te kunnen verkopen of meer land te kunnen verwerven. De reservaten Chalamag, Ipiales, Idcan, Inchuchala, Tatag, Quelúa, Igue, Nayalab, San Juan en Tulanquela werden overgedragen.

Later kwamen er verschillende vormen van bestuur van deze gebieden via de encomienda en het is tot 1580 dat er geen tekenen waren van stichting, boerderijen en hutten verspreid over de buurt, op de beste plaats, de kerk en het ontmantelde klooster of leerstellig huis, boerderijen en weilanden van de encomendero en niets anders.

In 1584 reisde Don Pedro de Henao, opperhoofd van Ipiales, Potosí, Males, Canjales en Puerres, en vóór de koning van Spanje, Felipe II, behaalde hij meer dan 23 koninklijke certificaten, waarvoor deze en zijn Pastos-indianen werden afgeleverd aan de koninklijke audiëntie. van Quito en naar het bisdom Cuzco.

In 1590 werd de broederschap van Nuestra Señora del Rosario de Ipiales gekozen. In 1593 werden corregidores de indios aangesteld, die de eerbetoon voor de kroon ontvingen, die eerder werden gedaan door de encomenderos. De encomiendas waren gebieden die waren toegewezen aan een inheemse gemeenschap, onder het bevel van een cacique.

In 1615 informeerde Don Juan Caro, beheerder van de inheemse distributie van Ipiales, de Pasto-raad, toen hij zijn salaris opeiste, dat hij twaalf huizen achterliet die de stad Ipiales vormen en daarin drieëntwintig inwoners aan wie hij land van brood uitdeelde om voor te zaaien. mandaat van het Quito-publiek en een kluis.





De stad Ipiales ligt ten zuidoosten van het departement Nariño, op de grens met de Republiek Ecuador, op 2900 meter boven zeeniveau en met een gemiddelde temperatuur van 12 ° C. De belangrijkste economische activiteit van Ipiales ligt in de landbouw, maar ook in de handel, gebruikmakend van de grens met Ecuador, speelt toerisme ook een belangrijke rol.

De stad Ipiales ligt ten zuidoosten van het departement Nariño, op de grens met de Republiek Ecuador, op 2900 meter boven zeeniveau en met een gemiddelde temperatuur van 12 ° C. De belangrijkste economische activiteit van Ipiales ligt in de landbouw, maar ook in de handel, gebruikmakend van de grens met Ecuador, speelt toerisme ook een belangrijke rol.



Vanwege de grote commerciële uitwisseling met Ecuador wordt Ipiales beschouwd als de tweede landhaven van Colombia.



Ipiales staat bekend als The City of Green Clouds, een naam die is afgeleid van de merkwaardige kleur van de wolken bij zonsondergang.



De belangrijkste toeristische attractie van Ipiales is het heiligdom van Las Lajas, een prachtig architectonisch juweel uit de 18e eeuw, met verschillende latere renovaties, in neogotische stijl, gebouwd in de kloof van de rivier de Guaitara, imposant oprijzend boven de afgrond, een kenmerk dat het uniek maakt in uw geslacht in de wereld.



Op 15 kilometer van Ipiales ligt de Nevado de Cumbal-vulkaan, op 4.764 meter boven zeeniveau, die duidelijk te zien is vanaf Ipiales en vanuit de stad Tulcán in Ecuador, deze vulkaan heeft sinds 1930 geen activiteit meer geregistreerd.



Ipiales is geografisch gelegen in het zuidwestelijke deel van Colombia op de hooglanden van Túquerres en Ipiales, 80 km van de hoofdstad van het departement Nariño. Het staat in verbinding met het binnenland, voornamelijk via de Pan-Amerikaanse snelweg, die ook naar de Ecuadoraanse stad Tulcán leidt, na het oversteken van de Rumichaca International Bridge; dus bekend onder de naam die de oude kolonisten gaven aan de aangrenzende natuurlijke brug die werd gevormd als resultaat van de actie van de Guáitara-rivier op de rots en die stenen brug betekent in de Quechua-taal.

Economie

De inwoners van de gemeente Ipiales hebben landbouw, veeteelt en handel als de belangrijkste economische activiteiten. Natuurlijke hulpbronnen zijn overvloedig en toereikend op het hele grondgebied. Vanwege zijn status als grensgebied in het Stedelijk Centrum neemt de handel echter een belangrijke plaats in vanwege de uitwisseling en doorvoer van producten en koopwaar met andere economische regio's.

In het begin van het jaar 2000 heeft de stad Ipiales, vanwege haar status als grensdistrict, haar uitgeroepen tot Ruimtelijk Economische Exportzone, met als doel de economische, institutionele en sociale ontwikkeling van deze regio te verbeteren. Andere doelstellingen zijn ook het bevorderen van de ontwikkeling van de fabricage, het bevorderen van technologische verbetering en de exportindustrie, allemaal met als doel het scheppen van werkgelegenheid en het verbeteren van het welzijnsniveau van de bevolking.

Als grensstad registreert Ipiales hoge tarieven van commerciële uitwisseling tussen Colombia en Ecuador, waardoor het de tweede belangrijkste grens voor Colombia is na Cúcuta, de grens met Venezuela.







Zwart en wit carnaval

De culturele wortels van ons carnaval gaan terug tot de pre-Columbiaanse tijd met dans, muziek en representatie, waardoor we onze culturele identiteit herontdekken. Carnaval heeft Amerikaanse, Afrikaanse en Spaanse invloeden, het is tricultureel, dat wil zeggen, het heeft culturele elementen van drie verschillende volkeren die zijn samengevoegd en als gevolg van dit proces is er plezier en spel ontstaan.

Carnaval is gevormd door de mensen en heeft door de geschiedenis heen aanzienlijke vooruitgang en ontwikkeling geboekt, waarbij het zichzelf zo heeft gedimensioneerd dat het tegenwoordig een van de belangrijkste populaire festivals in het land is. Het zijn 10 dagen waarin het is toegestaan ​​om te lachen, huilen, lief te hebben, verborgen gevoelens bloot te leggen.

Carnaval cursus

28 december Fools Day van april

Op 28 december, oftewel April Fool's Day, werd onlangs het symbolische element WATER gespeeld.Voor de cultuur van de weilanden betekent baden een daad van zuivering van lichaam en ziel. Sinds 2000 wordt het confetti-dag genoemd, een papier met duizenden kleuren dat onder de aanwezigen wordt gelanceerd, een element dat de kostbare vloeistof heeft vervangen. Op deze datum ontmoeten orkesten en muziekgroepen elkaar, een evenement dat wordt toegejuicht en toegejuicht door de menigte die zich verzamelt rond het Parque 20 de Julio. Deze dag wordt door de lokale media en het gewone volk gebruikt voor grappen, grappen en goed humeur onder de uitdrukking "laat ze onschuldig voorbijgaan".

31 december, Afscheid van oude jaren

Op deze dag vindt het collectieve afscheid van ´´de oude jaren´´ plaats, waarbij het symbolische element VUUR overheerst, een ritus die een daad van zuivering-dood wordt en een element van overgang in de tijd, dus eindigt en begint een jaar andere. Op deze dag worden poppen gepresenteerd die gemaakt zijn van verschillende materialen, technieken, motieven en boodschappen die karakteristiek zijn voor karakters van regionaal, nationaal en internationaal belang, die in het eind van het jaar positieve of negatieve geschiedenis hebben geschreven in satirische of kritische taal. Door een kleurrijke parade die door de belangrijke straten van de stad loopt, een parade die wordt geleid door de soeverein van het carnaval of de koningin van Ipiales, die het feest bezielt.

Weduwen, die over het algemeen worden vertegenwoordigd door mannen gekleed als vrouwen in kleurrijke of begrafeniskleding die na elk oud jaar rouwen om het verlies van hun geliefde, zijn misschien wel een van de belangrijkste attracties, waardoor ze een vleugje kattenkwaad, flirten en goedheid krijgen. humor.

Elk oud jaar brengt zijn eigen testament met zich mee en laat de erfenis op een leuke en vermakelijke manier achter die de media na de parade lezen.

Elke straat, elke buurt, elk bedrijf, elk gezin komt samen rond het oude jaar, dat dagen ervoor wordt opgesteld.

Tijdens het carnaval zijn verdriet, slecht humeur, verveling en stress verboden. Alles is vreugde, vriendschap, vrolijkheid

2 januari, jeugdcarnaval

Het werd geïnstitutionaliseerd in 2002, de belangrijkste attractie is het spectaculaire Andes-muziekconcert, dat door zijn noten het gevoel van een volk interpreteert, afgewisseld met groepen van andere muziekgenres met andere gevarieerde ritmes, deze activiteit wordt ondersteund door een imposante parade met de deelname van verschillende onderwijsinstellingen die een schitterende maar ook vrolijke en kleurrijke show van dans en folklore maken.

De verspilling van vreugde is niet te vergelijken, het wordt gespeeld met vooral groene cosmetica, wat hoop betekent en verschillende kleuren worden uitgesmeerd op de gezichten van de lokale bevolking en vreemden.

3 januari Carnaval van de provincie

Het is het feest van de vereniging van de volkeren, die bestaan ​​uit Ipiales, Aldana, Guachucal, Carlosama, Cumbal. Potosí, Cordoba, Puerres, Iles, Gualmatan, Pupiales, Contadero dit vertegenwoordigen de twaalf gemeenten die de vereniging van gemeenten van Obando vormden, elke gemeente brengt zijn respectieve delegatie onder leiding van de eerste autoriteit, zijn regeringsteam en de meest representatieve mensen van zijn gemeenschap, die een vleugje carnavalsvreugde plaatst met zijn band die de typische muzieknoten van regionale en nationale folklore zingt, zijn koningin, zijn gastronomie, zijn muzikale groepen, zijn dans en zijn praalwagens die kleur en majesteit in hun ontwerpen verspillen, eindigt deze dag met een bijeenkomst van muzikale bands die op 20 juli door het park worden verspreid.

4 januari, Carnavalito

Het is een parade vol kleur, magie, charme, dromen, fantasie. Op deze datum zetten de kinderen hun verbeeldingskracht, vindingrijkheid en creativiteit aan het werk om volwassenen te amuseren, met grote verspilling van kunst, vertaald door murguita's, kleine praalwagens, dansgroepen, theater, begeleid door hun kleine koningin, de kinderen protagonisten, cultisten en voedingsbodems van het miniatuurcarnaval, die hen zullen helpen het carnaval van volwassenen te beklimmen en op deze manier de continuïteit van onze mooie traditie te garanderen.

5 januari, zwarte dag

Het is het spel van het zwarte ras dat verband houdt met het symbool van de AARDE, dat verschijnt in de zwarte cosmetica die de materie vertegenwoordigt waaruit we komen en worden na de dood. De parade begint met de aankomst of intrede van de familie Ipial in een inheemse versie, die de cultuur van de weilanden vertegenwoordigt, geleid door de Cacique Ipial die elk jaar een boodschap aan zijn volk brengt door middel van riten, mythen, legendes, overtuigingen, gewoontes en tradities. De deelname van het gemeentebestuur met zijn centrale en gedecentraliseerde entiteiten, animeert de parade vergezeld van murga's, comparsa's, kostuums en elementen van het carnaval, tijdens de cursus, de verspilling van carioca (carnavalschuim) en de verkapte beschildering met zwarte cosmetica in de gezichten van de lokale bevolking en toeristen maken deze dag onvergetelijk, waar wij, die er ons hele bestaan ​​op hebben gewoond, er reikhalzend naar uitkijken en waar toeristen worden overspoeld met schoonheid, cultuur en vreugde en jaar na jaar hebben ze een verplichting om terug te keren .

6 januari, White's Day

Nergens anders in Colombia kunt u genieten van het witspel zoals in ons land.

De witte dag is gerelateerd aan het symbolische element Lucht, wanneer talk naar andere mensen of in de lucht wordt gegooid. Het is een indrukwekkende en onvergetelijke parade waarvan de beschrijving kort is. Je moet er zijn om het te beleven en het in al zijn pracht te voelen.

Die dag kan niemand thuis blijven, de streamer, het schuim, de cosmetica, het talkpoeder, de confetti, de muziek, het geluid, de cognac, het gekookte fruit en het aanstekelijke applaus als de prachtige praalwagens voorbij komen, zullen besmettelijk zijn. , waardoor een massahysterie ontstaat die geen naam heeft, geen minuut moet worden verspild, de veiling is gekomen en al het geluk en de razernij zullen worden gedoofd en de volgende dag keert alles terug naar normaal.

Hier worden sociale lagen niet gerespecteerd.

---